Հայաստանում կա այսպիսի մի գյուղ, որի անունը գրեթե բոլորիս է հայտնի: Ես խոսում եմ Սյունիքի մարզի գյուղ Խնձորեսկի մասին: Այս գյուղը հայտնի է իր հերոսական ժողովրդի անցյալով, չքնաղ բնությամբ և տուրիզմի զարգացման հեռանկարով:
Բայց մի պահ կանգ առնենք. ի՞նչ տուրիզմի կամ դրա զարգացման հեռանկարի մասին կարող է լինել խոսքը, եթե բնակիչները զրկված են խմելու ջուր ունենալու տարրական իրավունքից:Չէ, ես չեմ խելագարվել, խոսքերս ճշմարիտ են և բնակիչները կարող են փաստել դա:
Կա ջուր, ուղղակի ամեն անգամ խմելուց հետո մտածում ես, թե այս անգամ որքան միկրոբ անցավ օրգանիզմդ:
Ու գիտեք ցավալին այն է, որ անարատ ջուրը հոսում է գյուղի վերևի մասով, բայց քսան տարի է գյուղի ղեկավարների «մեծ ջանքերի և լավ աշխատանքի արդյունքում» չի հաջողվում ջուրը մոտեցնել գյուղին:
Գիտե՞ք ինչու, որովհետև մաքուր ջրի մատակարարման դեպքում եկամուտը իրենց գրպանը չի մտնի ու այս երկար տարիների ընթացքում բնակիչների առողջության հաշվին ոմանք հարստություն են դիզել:
Հորդոր-խնդրանքս ներկայիս կառավարությանը, բարերարներին և սրտացավ մարդկանց, անդրադարձեք այս հարցին:Շատ բարերարներ մի շարք ներդրումներ են անում Խնձորեսկում տուրիզմի զարգացման հարցերով, բայց չլուծելով ամենակարևորը` խմելու ջրի հարցը:
Խնդրում եմ տարածեք այս նյութը և համոզված եմ, որ դրական արձականքներ կլինեն:
Ֆեյսբուքյան օգտատեր
