Գագիկ Սուրենյանն իր ֆեյսբուքյան էջում գրում է․
«Բոշան փաշա չի դառնա» կամ «Բոշի խոսքը ջեբումն է, խոստումը՝ սառույցին գրված» ժողովրդական ասացվածքների իմաստը շատերս ենք զգացել մեր մաշկի վրա: Ինչպես ասում են՝ «ժողովուրդը երբեք չի սխալվում», ինչում ես համոզվել եմ բազմաթիվ անգամ: «Բոշա» էթնիկ խմբին պատկանող մարդիկ ծանոթության սկզբանական հատվածում ուզում են ձևանալ իբրև «փաշա»: Սովորաբար գլուխդ լվանում են, թե իբր իրենք շատ հարուստ ընտանիքի զավակ են եղել, ոսկիների ու փողերի մեջ լող են տվել: Բայց դե, կյանքը դաժան երևույթ է, այնպես է ստացվել, որ ողջ հարստությունը քամին քշել, տարել է, բայց այդպես չեն մնա, կշտկեն ծռված մեջքները, նորից կգան նախկին դիրքին:
Մինչ այդ ընկերական կամ «ախպրական» գումարի կարիք ունեն: Օրինակ՝ Դիլիջանից հյուրեր ունեն, մի քանի տասնյակ հազար դրամի պատճառով բա «պալոժ ա՞», որ խայտառակ լինեն հյուրերի մոտ: Նամուս թասիբ ունեցող տղերք են, հո հասարակ հյուրասիրություն չե՞ն անելու: Հյուրերի բերանը պիտի բաց մնա սեղաների ճոխությունից ու թանկարժեք խմիչների որակից ու քանակից:
Բոշան տասնյակ հազարների հասնող գումարը մի երկու օրով է ուզում: Ի՞նչ լեզու է թափում, ինչ երդումներ ու «քֆուրներ» է ուտում, որ հավատացնի, թե ժամանակավոր իրավիճակ է, ինքը չի մոռանա նեղ «մոմենդին» իրեն օգնության պարզած ձեռքդ: Բոշայի կարգավիճակում հայտնված նախկին փաշան հենց գումարն առնում է, իր պես խաբեբային միամտաբար հավատացած ազնվագույն մարդուց, անհետանում է իզ ու թոզով:
Հետո է հայտնի դառնում, որ ի ծնե սեփական ընտանիքներին հայհոյելու գնով գումար մուրող սույն «փաշաները» իրենց ողջ կյանքում «հյուրասիրում և հյուրասիրում» են բացառապես ուրիշներից խաբեությամբ շորթած գումարների հաշվին: Այդպիսիները 10 սերունդ առաջ էլ նույն խաբեբա, ուրիշների վաստակած գումարների հաշվին ապրող զտարյուն ԲՈՇԱ-ներ են եղել, ում էությունը դարերն անգամ ի զօրու չեն եղել փոխել:
>ՈՇՈՒԹՅՈՒՆԸ դրանց գենետիկ կոդի ու կեղտոտ արյան մեջ է: Ճանաչեք և հեռու մնացեք գենետիկ ԲՈՇԱ-ներից:
