Երբ 8 տարեկան էի մեզ օգնության ձեռք մեկնեց հայրիկիս երիտասարդ գործընկերը… Վստահում էի նրան: Չէի սպասում, որ կներհրի …հայտնվեցինք սաունայում, որտեղ …..

Հայրս հանկարծամահ եղավ այն ժամանակ, երբ 8 տարեկան էի: Մայրս վատառողջության պատճառով հնարավորություն չուներ հիմնական աշխատանք գտնել: Այդ ժամանակ մեզ օգնության ձեռք մեկնեց հայրիկիս երիտասարդ գործընկերը:

 

Նա մեր բոլոր հարցերը լուծում էր, նյութապես օժանդակում մորս: Ես որևէ բանի կարիք չունեի: Նա ամեն օր այցելում էր մեզ: Ինձ իր գիրկն էր առնում ու իր երեխաների նման սիրում: Համբուրում էր որտեղ պատահեր: Ճիշտ է, ինձ համար այնքան էլ հաճելի չէր, սակայն ես ամաչում էի այդ մասին բարձրաձայնել:

Հերթական անգամ նստելով նրա ծնկներին, արտասովոր զգացողություն ունեցա: Երբ գրկից իջա, նկատեցի նրա թրջված սպիտակ անտրավարտքը: Ինձ թվաց, թե ես եմ թրջել: Սակայն ներքնազգեստս չոր էր: Այդ մասին պատմեցի մորս, բայց նա սաստեց.

Ի՜նչ ասես քեզանից հորինում ես: Նա քեզ հոր նման սիրում է, գուրգուրում, քեզ համար ամեն ինչ անում է, իսկ դու բողոքու՞մ ես:
Ստիպված էի հնազանդվել ու ենթարկվել մորս:

Այդպես շարունակ տարիներն անցան մինչ այն օրը, երբ դպրոցն ավարտեցի:
Դպրոցն ավարտելու կապակցությամբ, ինձ թանկարժեք նվերներ էր գնել և մորս հետ հրավիրել ռեստորան:

Սկզբում առարկեցի, սակայն մայրս համոզեց: Ռեստորանում ժամանակ անցկացնելուց հետո, անսպասելի հայտնվեցինք սաունայում, որտեղ մայրս վատառողջության պատրվակով, շուտ հեռացավ՝ մեզ թողնելով միասին: Ես ամաչում էի նրա հետ մնալուց, մանավանդ՝ մերկ վիճակով: Կրկին իր գիրկն առավ ու սկսեց համբուրել:

Հետո պառկեցրեց թախտին: Թվում էր, թե առաջվա նման կբավարարի արտաքին շփումներով: Ես վստահում էի նրան և չէի պատկերացնում, որ կարող էր վատ բան անել:
Վաղուց էի սպասում այս օրվան, -ասաց և անսպասելի իր գրգռված առնանդամը ներհրեց:
Ցավ զգացի, սակայն լուռ ու անտարբեր, մեջքիս վրա պառկած, սպասում էի, թե երբ նա իր գործողությունները կավարտի:

Ես սիրում եմ քեզ, առանց քեզ չեմ կարող ապրել, – վերջացնելուց հետո ասաց նա:
Իսկ իմ կարծիքը հարցրե՞լ ես: Իսկ քո կինը՞:
Եթե համաձայնություն տաս, ես նրանից կբաժանվեմ:
ԿԿատարեմ քո ցանկությունները միայն կնոջիցդ չբաժանվես:

Այլևս ոչինչ չխոսեցինք: Կատարվածի մասին պատմեցի մորս: Թվում էր, թե նա կզայրանա, բայց նա շատ հանգիստ ընդունեց: Ինձ համար պարզ դարձավ, որ մայրս ամեն ինչ նախօրոք գիտեր:
Որոշ ժամանակ շարունակեցի հնազանդվել, որպեսզի իմ «բարերարը» կարողանա բավարարել իր ցանկությունները:

Այդ ընթացքում, անսպասելի հայտնվեց մի երիտասարդ, ում սիրեցի և նրան տրվեցի ամբողջովին: Ճիշտ է ամուսնության առաջարկություն չի արել, բայց ինձ համար դա այլևս կարևոր չէ:

My father died suddenly when I was 8 years old. My mother was unable to find a job because of poor health. At that time, our father’s young colleague reached out to us for help. She was resolving all our issues, providing financial support to my mother.

Like this post? Please share to your friends: