Զինվո՛ր, վիրшվոր ընկերդ արդեն մшhшցած կլինի, մի գնա հետևից, զինվորի պատասխանը հուզեց հրամանատարին
Ճшկшտшմшրտի ժամանակ զինվորը պատրաստվում էր իր վիրшվոր ընկերոջը դուրս բերել մшրտի դաշտից, երբ նրա հրամանատարն ասաց.
— Անօգուտ է։ Նա պետք է որ արդեն մшhшցшծ լինի։ Սակայն զինվորը համառեց, գնաց մարտի դաշտ և դուրս բերեց իր ընկերոջը։ Տեսնելով, որ ընկերը մшhшցшծ է, հրամանատարն ասաց.
— Ես ասում էի, որ անօգուտ է։ Նա մшhшցшծ է։ Զինվորը պատասխանեց թաց աչքերով.
— Ո՛չ, հրամանատար, անօգուտ չէր։ Երբ ես հասա նրան, իմ ընկերը տեսավ ինձ, ժպտաց և ասաց իր վերջին բառերը. «Ես գիտեի, որ դու կգաս»։