Միայն իմանաք, թե ինչ է ասել Շուշան Ստեփանյանը աշխատանքից ազատվելուց հետո

Շուշան Ստեփանյանը գրառում է կատարել, որը ներկայացնում ենք ստորև. Հարգելի՛ հայրենակիցներ Սիրելի՛ գործընկերներ Ինձ հարազատ դարձած հետևորդնե՛ր Ես դուստրն եմ ազատամարտիկ Շահեն Ստեփանյանի, ով Արցախյան առաջին պատերազմում մարտնչեց հարավային ամբողջ ճակատում և

զոհվեց ազատագրված Ֆիզուլիում: Ծնված Հադրութ քաղաքում՝ իմ վերաբերմունքն այս պատերազմին եղել է նաև խիստ անձնական: Եվ պատերազմի ելքն էլ ընդունել եմ ոչ միայն որպես պաշտպանական գերատեսչության ներկայացուցիչ, այլ որպես անձնական կորուստ: Կարծում եմ’ հայրենիքի համար այս դժվարին պահին ավելի քան կարիք կա պաշտոնյաների, որոնք զգացմունքային դաշտում որոշումներ

չեն կայացնի, մասնագիտորեն կնայեն երևույթներին և կաշխատեն ամբողջ ներուժով: Մի բան, որ այս պահին ինձ չի հաջողվի: Երախտապարտ եմ այս ծանր օրերին կողքիս լինելու և աջակցելու համար: Փորձել ենք առաջնորդվել տեղեկատվական պայքարի օրենքներով, մատուցել այնպիսի տեղեկատվություն, որը գրված ու չգրված կանոններով պետք է տալ պատերազմող երկրի

հասարակությանը: Եթե ինչ-որ բան ինձ, այնուամենայնիվ, հաջողվել է, ձեզ եմ համարում իմ գլխավոր մոտիվացիան, ինչի համար շնորհակալ եմ անչափ: Հայոց բանակը դեռ լինելու է համազգային հաղթանակների դրոշակակիր: Սուգը հավերժ է, եթե չկա պայքար. միմիայն այդ դեպքում:

Shushan Stepanyan made a note, which we present below. Dear Compatriots, Dear Colleagues, My dear descendants! I am the daughter of freedom fighter Shahen Stepanyan, who fought on the entire southe

o very personal. And I accepted the outcome of the war not only as a representative of the Ministry of Defense, but also as a personal loss. I think that at this difficult time for the homeland, there is more than a need for officials who will not make decisions in the emotional field, will look at events professionally, wi

ll work to their full potential. Something I will not be able to do at this time. I am grateful for being by my side and supporting me during these difficult days. We have tried to be guided by the laws of information struggle, to provide information that, according to written and unwritten rules, should be given to the society of a warring country. If I have succeeded in anything, I consider you my main m

Like this post? Please share to your friends: