Սարսափելի է. Դուք միայն տեսեք, թե ինչպես է անցել ամուսնական գիշերը հայերի մոտ նախկինում… Նման բան նույնիսկ ամենասարսափելի երազում չէիք տեսնի. Մուտքը միայն չափահասների համար

Հնում հայկական հարսանիքներն ընդհանրապես սկսվում էին աշնան ամիսներին (որոշ շրջաններում Նավասարդից` օգոստոսի 11-ից սկսած) և ավարտվում Բարեկենդանի վերջին:Մեծ պասից մինչև հաջորդ աշուն հարսանիք չէր լինում; Որոշ վայրերում հարսանիքների շրջանն ավարտվում էր Տըրընդեզին, այսինքն` այդ ժամանակ ավելի հստակ էր. Տեառնընդառաջից հետո հարսանիք չէին անում, թեպետ եկեղեցին թույլ էր տալիս;
Դե, իսկ բուն հարսանիքին հարկավոր էր լուրջ նախապատրաստվել, քանի որ այն ներառում էր բավական ծախսատար ու ժամանակատար հետևյալ քայլերը.
Հարսնացուի հարսանեկան շորերը տղայի կողմն էր պատրաստում;
Տղայի կողմն էր տանում նաև հարսի քողը և կարմիր ոտնամանները, ուստի հարսանիքին նախորդող օրերից մեկում տղայի տանն էին հավաքվում նրա բարեկամ կանայք և կատարում «բոյչափեքի» ծեսը

.
.Եթե փեսացուի ազգականներից կամ դրացիներից մեկը սգավոր էր լինում, հայրը, մայրը պարտադիր գնում էր նրանց տուն և հարսանիքը նաղարա-զուռնայով անցկացնելու թույլտվություն էր խնդրում:

.Բուն արարողությունից երկու օր առաջ փեսացուի տանը «տաշտադրեքի» ծեսն էր լինում, որի ժամանակ հարսանիքի հացն էին թխում:
.Հաց թխելու հաջորդ առավոտյան տեղի էր ունենում «եզմորթեքի» ծեսը:Այդ ընթացքում փեսացուի տնից մարդ էին ուղարկվում՝ բարեկամներին և ծանոթներին նույն օրվա երեկոյան հարսանիքին հրավիրվելու:Իսկ հրավերը յուրաքանչյուր շրջանում իր առանձնահատկություններն ուներ:
.Այդ օրը փեսացուն իր մի քանի ընկերների հետ գնում էր գերեզմանատուն, իրեն հին ու նոր ննջեցյալների հոգուն արքայություն բարեմաղթում և վերադառնում:
.Երբ հարսանքավորների մեծ մասը եկած էր լինում, մի ծերունի և մի խումբ երիտասարդներ, մի-մի վառած մեղրամոմ ձեռներին, նաղարա-զուռնայի և մի երկու շամլի (ջահ բռնողներ) առաջնորդությամբ գնում էին քավորին բերելու:

.Քավորը կրում էր սպիտակ, կանաչ, կարմիր գույների ժապավեններով ուսկապ:Երբ նա նաղարայի դղրդոցով մտնում էր հարսանքատուն, բոլորը ոտքի էին կանգնում:
.Մինչև հարսանիքը հատուկ արարողակարգով ընտրվում էր չամուսնացած երիտասարդներից կազմված ազապների խումբ: Դրա ղեկավարը՝ ազապ-բաշին, միշտ պիտի փեսայի կողքին լիներ, իսկ ազապները՝ շարունակ շրջապատեին և պաշտպանեին ամուսնացող զույգին:

. Ազապները և ազապ-բաշին ընտրելուց կամ նշանակելուց հետո տեղի էր ունենում հինա — տանենքը, որը խորհուրդներով լի և բավականին գեղեցիկ ծես էր:
. Հինա տանելուց հետո տեղի էր ունենում փեսացուի շնորհօրհնեքի, սափրման և թագադրման՝ բավականին գունեղ ծեսերը:
ԿՈՒԶԵԻՔ ԱՅՍՊԻՍԻ ՀԱՐՍԱՆԻՔ ՈՒՆԵՆԱԼ?????

n ancient times, Armenian weddings began in the autumn months (in some regions of Navasard since August 11) and ended with Barekendan’s past. From the Great Late to the Next Autumn, there was no wedding; In some places, the wedding was ending with the Trentinzin, that is to say, at that time, more precisely. After the wedding, they did not do a wedding, even though the church allowed them;
Well, the wedding itself needed serious preparation, as it included quite costly and time-consuming steps.
Bridesmaid’s wedding dresses were for the boy;
The bride’s chest and red legs were also taken to the boy’s side, so one day before the wedding, his friends were gathering in the boy’s home and performing the ritual of the boychapek.
.If one of the relatives or friends of the bridegroom was grieving, the father was obliged to go to their home and ask for permission to have a wedding in the nagara – zurna.
Two days before the ceremony, the bridegroom’s wedding was a ritual of the “wedding”, during which the wedding baked bread was baked.
The next morning, she had a ritual of “burmese ritual.” During this time, a man was sent from the bridegroom’s house, friends and acquaintances to be invited to the wedding day of the same day, and the invitation had its peculiarities in each region.
On that day, the bridegroom and his few friends went to the cemetery, greeted the old and new sleeping souls, welcomed and returned to the kingdom.
When most of the bride – doers came, an old man and a group of young men went to one of their burning wax hands, led by Nagara Zurna and a couple of shamlons.
The drawbone was wrapped in white, green and red ribbons, and when she entered the wedding party with a dagger, everyone stood up.
Until a wedding was chosen by a special group of unmarried young men. Her head, her beloved, should always be beside the bridegroom and the heroes would always be surrounded and protected by the couple.
. Following the election or appointment of the liberators and the liberals, there was a ritual of a ritual that was filled with advice and advice.
. After taking Hina, the bridegroom’s grace, shaving, and coronation were fairly colorful rituals.
KUSEIK TO HAVE THIS MARRIAGE ?????